Ετοιμαστείτε τώρα για εκλογές, ηλίθιοι…
Μας θεωρούν τόσο ηλίθιους που αμολάνε όποια αρλούμπα τους κατέβει, υπολογίζοντας ότι θα περάσει γιατί το είπε το νέο… Το είπαν οι αριστεροί. Τρέμουν τις εκλογές. Αλλά ο “μπαλαντέρ” Καμμένος μπλοφάρει με το “χαρτί” των εκλογών. “Έδειρε” η Τρόικα τονΚατρούγκαλο αλλά Σκουρλέτης και Γεροβασίληβλέπουν πίσω τους… δακτύλους και κέντρα… Οπότε πάμε και για εκλογές, ηλίθιοι…
Είμαστε κυριολεκτικά στο έλεος του Θεού. Το αριστερό καθεστώς για να μην χάσει τις καρέκλες της εξουσίας γραπώθηκε αγρίως στην προπαγάνδα…
Φταίνε οι άλλοι… Η διαπλοκή και αυτοί που κατάντησαν την Ελλάδα στα σημερινά χάλια… Τα συμφέροντα… Η προβοκάτσια των δημοσιογράφων… Τα ντόπια και ξένα κέντρα που αντιστέκονται στην αριστερή αναγέννηση…
Και τι θέλουν. Να περάσουν το ασφαλιστικό, το φορολογικό, τις ιδιωτικοποιήσεις με όποιους μπορούν και, στη συνέχεια, να χαμηλώσουν τον πήχη του “πλούτου” στις 15.000 ευρώ και του “πάμπλουτου” στις 25.000 ευρώ. Από εκεί και πάνω τα μισά κέρδη θα τα παίρνει το κράτος και θα κάνει κουμάντο το κόμμα…
Αγωνιούν, ακόμη, να βάλουν στο χέρι τα 6 δισ. της πρώτης δόσης γιατί αλλιώς θα ξηλώσουν παγκάρια από εξωκλήσια για να πληρώσουν το ΔΝΤ και την ΕΚΤ μετά τον Απρίλιο και μέχρι το τέλος Ιουλίου.
Αυτό μόνο ξέρουν. Αυτό μόνο μπορούν. Αυτό κάνουν. Και από ψέμα άλλο τίποτε. Πετάνε αερολογίες για πάταξη λαθρεμπορίου και διαφθοράς. Και για να δέσουν τη σούπα… ρίχνουν και μια αναβάθμιση της ενεργειακής Ελλάδας στα Βαλκάνια με τους αγωγούς και μοιράζουν “σαρίκια” για φυσικά αέρια και πετρέλαια που θα ανακαλύψουν…
Τον άλλο δρόμο όμως, της ανάπτυξης, με ανατροπή της φοροεισπρακτικής και εισφοροεισπρακτικής “λογικής” ούτε που τον συζητούν.
Γιατί ο δρόμος αυτός έχει δουλειά. Έχει υποχρεώσεις. Έχει συνέπεια και αξιοπιστία. Και πάνω απ’ όλα έχει πολιτικό κόστος.
Οπότε βαδίζουν στο ασφαλές μονοπάτι που χάραξαν ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία και πριν και μετά την κρίση.
Τον ίδιο κακοτράχαλο ρουμάνι που βαδίζει και σήμερα η Νέα Δημοκρατία συμφωνώντας με τους αριστερούς ότι το κράτος δεν περισσεύει. Ότι οι κρατικοί υπάλληλοι καλώς υπάρχουν στην έκταση που υπάρχουν. Και καλώς πληρώνονται τρεις φορές ακριβότερα από την ιδιωτική αγορά…
Όσο και αν αφήσουμε το ΠΑΣΟΚ, στα χάλια και στην ανυπαρξία του, είναι λάθος να κάνουμε το ίδιο με την Νέα Δημοκρατία που (ακόμη τουλάχιστον) δεν ξεκαθαρίζει, με ιδέες και δεσμεύσεις, ότι άλλος δρόμος από τη συρρίκνωση του κράτους και την στήριξη ιδιωτικών επενδύσεων δεν υπάρχει.
Ιδιωτικών επενδύσεων που θα στηρίξει η οικονομία πουλώντας κράτος και διαλύοντας 2.000 άχρηστους Οργανισμούς “στρατόπεδα” μπλε, πράσινου και κόκκινου κομματικού στρατού κατοχής.
Αλήθεια τι μπορεί να ενοχλεί ( εκτός του πολιτικού κόστους) την Νέα Δημοκρατία να προσδιορίσει από τώρα ποιο άχρηστο κράτος θα διαλύσει για να δώσει φορολογικά κίνητρα σε νέους επιχειρηματίες και όσους, μεγάλους, κάνουν επενδύσεις με υποχρέωση προσλήψεως ανέργων.
Εάν η Νέα Δημοκρατία δεν φοβάται αυτό το μείγμα οικονομικής πολιτικής ας ξεκαθαρίσει τουλάχιστον γιατί δεν πήρε θέση όταν ο Τσίπρας εξευτέλιζε, για κομματικούς λόγους, εκπροσώπους επιχειρηματιών Οργανώσεων που τους φωτογράφιζε, μαζί του, να συμφωνούν στην αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών μιλώντας ταυτόχρονα και για ανάπτυξη.
Μόνο οι δανειστές αντέδρασαν στην γελοιότητα αυτή. Η αντιπολίτευση ήταν αλλού γι’ άλλού…
Μα είναι, θα πουν, θεσμική υποχρέωση του ΣΕΒ, των Επιμελητηρίων και της ΓΣΕΒΕΕ να βοηθούν στους διαπραγματευτικούς κύκλους με τους δανειστές για την έξοδο από την κρίση…
Και η ανάπτυξη από πού θα έλθει; Μόνο για να καταγραφεί, στατιστικά, πρέπει να ξαναμπεί μπροστά, κυρίως, η δευτερογενής παραγωγή, σε όλα τα μεγέθη της.
Αλλά, σήμερα, η μεταποίηση που διαθέτει η χώρα έχει ανάγκη πάνω από 1 δισ. ευρώ το χρόνο (εκτιμά ο ΣΕΒ) μόνο για να μην σκουριάσουν οι εγκαταστάσεις. Μόνο για να εκσυγχρονιστούν.
Γιατί, κατ’ ανάγκη η μεταποίηση; Γιατί σε όλα τα μεγέθη της, (από 5 μέχρι τους 105 απασχολούμενους) προσφέρει (σε πλήρη λειτουργία) 700.000 θέσεις εργασίας. Και γιατί δεν υπάρχουν άλλοι τομείς να απορροφήσουν 2.000.000 άνεργους (μαζί με τους 350.000 που θα απολυθούν το 2016) μπας και σταματήσει έτσι το ελληνικό προσφυγικό.
Συνεπώς με τη σημερινή αδυναμία χρηματοδότησης, λόγω capital controls , με 6 δισ. παγωμένα χρέη του κράτους στις ιδιωτικές επιχειρήσεις, και με έλλειψη Τραπεζικής δανειοδότησης, για ποια αναπτυξιακή πολιτική να μιλήσουμε εκτός από φορολογικά κίνητρα σταθερής και μακράς διάρκειας Και διαφορετικής λογικής (από την καθαρά εισπρακτική) όταν επενδύονται κέρδη.
Όλα τα άλλα, είναι “αναπτυξιακά φούμαρα”, για τα μπλε, τα πράσινα και τα κόκκινα σημαιάκια που τα κουνάνε όσοι υπολογίζουν να χωθούν στο κράτος και να τους ζήσουν οι ηλίθιοι φορολογούμενοι. Όπως όμως φάνηκε, στο λαϊκό ξεσηκωμό των ημερών, από το 2016 τα σημαιάκια τα κουνάει μόνο η βάση των κομματικών ιθαγενών.
